شمارة 113،بهار 1396
دراينشمارهميخوانيد:
بیستوششمینسالانتشار
نامه به نگاه نو ................................................................ 6
در ستایش خرد و آزادی عز تالله فولادوند
بخشویژه: کارنامةنصراللهکسرائیان
عکس م یگیرم، پس زنده ام گفت وگو با نصرالله کسرائیان ............ 13
شعرهای چارلز بوکوفسکی ترجمة نصرالله کسرائیان ................. 43
کارنامة نصرالله کسرائیان اسماعیل عباسی ............... 57
مقالهها
نیرنگ های عقل: ترامپیسم در آستانۀ درماندگی فخرالدین عظیمی ............. 71
برآمدن ترکان و تأثیر آن در اشاعۀ زبان و فرهنگ فارسی محمدعلی موحد ....... 85
تجربۀ دموکراسی در کشورهای خاورمیانه احمد کاظمی موسوی .......... 93
حل مشکل محیط زیست اولویت ما نیست! محمد درویش ........... 105
خیام در میان فیلسوفان و صوفیان حسین معصومی همدانی ........ 111
خطر کمونیسم یا جنگ روانی، در آغاز نهضت ملی شدن صنعت نفت محمدحسین خسروپناه ............................... 135
تاریخ و تاریخ نگاری کار و طبقۀ کارگر در ایران تورج اتابکی ............ 153
دگردیسی در رژیم سلب مال یکت از توده ها در ایران امروز محمد مالجو ......... 173
ابن بطوطه به روایت موحد محمد دهقانی ................. 187
خاقانی و حمیدی، دو ستیهندۀ خودستای مهدی فیروزیان .............. 197
چارلی و رضا؛ از سازمان افسران حزب تودة ایران تا سازمان امنیت آلمان شرقی بهمن زبردست ...................... 207
داستان،کاریکاتور
نبض امروز حسن كريم زاده ........214
چند قطره امید و کیتوریا توکاروا/ پرویز دوایی .......................... 215
رویدادهاوگزارشها
بهی‌اد عبدالعلی برومند: شاعر ملی داوود هرمیداس باوند ......... 225
مرگ برژینسکی امیرحسین توکلی ................................................ 228
یادی از محمودی خوانساری؛ صدایی که سی سال پیش خاموش شد مجدالدین یکوانی ....... 230
کتاب
تاز ههای کتاب بهنام تهرانی ............................. 241
انتقاد کتاب 24 ............. 245
www.negahenou.ir
.jpg&p[summary]=گفت وگوی آقای مختارپور با شما دربارة کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اشک مرا، که سا لها
کتابدار کانون بودم، درآورد. ناخودآگاه به یاد صدای محمد نوری افتادم: «چه سفرها...چه خطرها...
ما برای آن که ایران خانة خوبان شود، رنج دوران برده ایم... » و اگر اغراق نباشد در بندبند پاسخ های
شما هم به قول نیما «یاد بعضی نفرات... » دلم را سوزاند و آن خاطرات و تجرب ههای بدیع دیگر که در
کتابداری در کتابخانة شمارة پنج تهران، در کوی ۹ آبان ) ۱۳ آبان امروز(، ب هدست آوردم در من زنده
شد. نوعی بیدار شدن بود. حال به چه کار آید، نمی دانم.
عصر ما عصر شفافیت است؛ عصر گفتن، عصر دیدن نادیده ها، و شنیدن ناشنیده ها. شما همت کرده اید
برای گفتن و نگارش این بخش از تاریخ شفاهی )یک جورهایی نیز تاریخ جوانان دیروز که به هر حال
متفاوتند با امروزی ها(. فکر می کنم بسیار لازم بوده است و پرطرفدار نیز هست. زنده باشید! ){kind=small}
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
.jpg)
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان