Iranian Futurist 
Iranian Futurist
Ayandeh-Negar
Welcome To Future

Tomorow is built today
در باره ما
تماس با ما
خبرهای علمی
احزاب مدرن
هنر و ادبیات
ستون آزاد
محیط زیست
حقوق بشر
اخبار روز
صفحه‌ی نخست
آرشیو
اندیشمندان آینده‌نگر
تاریخ از دیدگاه نو
انسان گلوبال
دموکراسی دیجیتال
دانش نو
اقتصاد فراصنعتی
آینده‌نگری و سیاست
تکنولوژی
از سایت‌های دیگر


دموکراسی در قرن بیست‌و‌یکم

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
Twitter Google Yahoo Delicious بالاترین دنباله

[18 Sep 2014]   [ جوزف استیگلیتز ]

مترجم: شادی آذری


 

برداشت اذهان عمومی ایالات متحده و سایر اقتصادهای پیشرفته از کتاب اخیر توماس پیکتی، با عنوان «سرمایه در قرن بیست‌و‌یکم» این است که باید به‌خاطر افزایش نابرابری بیش از پیش نگران بود؛ اما کتاب او بیشتر به شواهدی اشاره دارد که نشان می‌دهد سهم درآمد و ثروت طبقات بالا در حال افزایش است. علاوه براین، کتاب پیکتی زاویه دیدی متفاوت را در رابطه با دوره حدود 30 ساله پس از رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم ارائه می‌کند.
این دوره را یک دوره خلاف قاعده معرفی می‌کند که شاید علت آن، همبستگی اجتماعی غیرمعمولی باشد که ناشی از رویدادهای عظیم است. در آن دوران رشد اقتصادی سریع، ثروت به‌طور گسترده تقسیم شده بود و همه گروه‌ها در حال پیشرفت بودند؛ اما اقشار پایین‌تر، درصد پیشرفت بیشتری را تجربه می‌کردند.
پیکتی همچنین در روشن کردن بحث «اصلاحات» دوره رونالد ریگان و مارگارت تاچر در دهه 1980 آنان را بهبودگر رشد اقتصادی‌ای معرفی می‌کند که همه از آن منتفع می‌شدند. پس از اصلاحات آنان، رشد اقتصادی کند شد و نگرانی از بی‌ثباتی اقتصاد جهان افزایش یافت و رشد اقتصادی عمدتا اقشار طبقه بالا را منتفع ساخت.
اما این اثر پیکتی مسائلی اساسی در رابطه با تئوری اقتصاد و آینده کاپیتالیسم را مطرح می‌کند. او افزایش عظیم نسبت ثروت به تولید را در مدارک خود به‌طور مدون ارائه کرده است. در تئوری استاندارد، چنین افزایشی با کاهش بازگشت سرمایه و افزایش دستمزدها همراه خواهد بود؛ اما امروز، به نظر نمی‌رسد که بازگشت سرمایه کاهش یافته باشد، بلکه دستمزدها کاهش یافته است. (به‌عنوان مثال در ایالات متحده، میانگین دستمزدها طی چهار دهه اخیر گرفتار رکود بوده است.)
روشن‌ترین توضیح این است که افزایش ثروت اندازه‌گیری شده با افزایش سرمایه مولد مرتبط نیست و داده‌ها هم با این تفسیر سازگاری دارد. به نظر می‌رسد بخش اعظم افزایش ثروت، ناشی از افزایش ارزش املاک بوده است. پیش از بحران مالی 2008، حباب بخش املاک در بسیاری از کشورها مشاهده شد و حتی حالا هم شاید بتوان گفت که یک «اصلاح» تمام عیار به‌وقوع نپیوسته است. افزایش ارزش همچنین می‌تواند نمایانگر رقابت بین ثروتمندان بر سر کالاهای «پرستیژی» باشد؛ مثل خانه‌ای در ساحل دریا یا  در خیابان «فیفت اونیو» در نیویورک.  
البته گاهی افزایش در ثروت مالی اندازه‌گیری شده، نشان‌دهنده چیزی بیش از تبدیل ثروت «اندازه‌گیری نشده» به ثروت اندازه‌گیری شده که می‌تواند دقیقا منعکس‌کننده کاهش کارآیی کلی اقتصاد باشد، است. اگر قدرت انحصار افزایش یابد، یا شرکت‌ها (مانند بانک‌ها)، روش‌های بهتر بهره‌برداری از مصرف‌کنندگان عادی را به‌کار گیرند، سود بیشتری عایدشان می‌شود و وقتی آن سود تبدیل به سرمایه می‌شود، ثروت مالی افزایش می‌یابد.
البته وقتی این وضعیت روی می‌دهد، رفاه اجتماعی و کارآیی اقتصاد تنزل می‌یابد حتی وقتی که ثروت اندازه‌گیری شده افزایش یافته باشد. ما به سادگی کاهش ارزش سرمایه انسانی یا به بیان دیگر ثروت نیروی کار را در نظر نمی‌گیریم.
علاوه بر این اگر بانک‌ها در استفاده از نفوذ سیاسی خود برای اجتماعی‌ کردن ضررها و حفظ بیشتر و بیشتر درآمدهای ناسالم موفق شوند، ثروت اندازه‌گیری شده در بخش مالی افزایش می‌یابد. ما کاهش ثروت مالیات‌دهندگان را اندازه‌گیری نمی‌کنیم. همین‌طور اگر بنگاه‌های بزرگ اقتصادی دولت را متقاعد سازند که برای محصولاتشان بیش از حد پول بپردازد (همان‌طور که شرکت‌های بزرگ دارویی در این کار موفق شدند)، یا به آنها اجازه دسترسی به منابع دولتی با هزینه کمتر از بازار داده شود (همان‌طور که شرکت‌های معدنی در این کار موفق شده‌اند)، ثروت مالی اعلام شده افزایش می‌یابد حتی اگر ثروت شهروندان عادی افزایشی نیافته باشد.آنچه ما شاهدش بوده‌ایم، یعنی رکود دستمزدها و افزایش نابرابری، با وجود افزایش ثروت، منعکس‌کننده عملکرد یک اقتصاد بازاری عادی نیست بلکه نشان‌دهنده چیزی است که من آن را «بدل کاپیتالیسم» می‌خو‌انم. شاید مشکل این نباشد که بازارها چگونه باید کار کنند یا چگونه کار می‌کنند، بلکه مشکل در نظام سیاسی است که نتوانسته‌ است از رقابتی بودن بازارها اطمینان حاصل کند و قوانینی را طراحی کرده است که موجب دوام بازارهای بیماری می‌شود که در آنها بنگاه‌های بزرگ اقتصادی ثروتمندند و متاسفانه می‌توانند از هر فرد دیگری بهره‌برداری کنند.
البته بازارها در خلأ وجود ندارند و باید قوانین بازی بر آنها حاکم باشد و اینها از طریق فرآیند‌های سیاسی قابل انجامند. سطوح بالای نابرابری اقتصادی در کشورهایی چون ایالات متحده و آنهایی که الگوی اقتصادی آن را دنبال کرده‌اند، منجر به نابرابری سیاسی می‌شود. در چنین نظامی، فرصت‌های پیشرفت اقتصادی هم نابرابر می‌شود و این موجب پایین آمدن سطح پویایی اجتماعی می‌شود.
بنابراین پیش‌بینی پیکتی از سطح بالای نابرابری نشان‌دهنده خشکی قوانین اقتصاد نیست. تغییرات ساده‌ای از جمله افزایش سود سرمایه، مالیات‌های موروثی، هزینه بیشتر برای دسترسی گسترده به آموزش، اعمال شدید قوانین ضدتراست، اصلاح حاکمیت شرکت‌ها که دستمزد مدیران را کنترل می‌کند و قوانین مالی که توانایی بانک در بهره‌برداری از سایر اعضای جامعه را محدود می‌کند، موجب کاهش نابرابری و افزایش قابل توجه برابری فرصت‌ها خواهد شد.
اگر ما قوانین بازی را درست بفهمیم، حتی قادر خواهیم بود رشد اقتصادی سریع و همگانی را محقق کنیم، رشدی که مشخصه بارز جوامع طبقه متوسط اواسط قرن بیستم میلادی بوده است. پرسشی که امروز در برابر ما قرار دارد، واقعا در رابطه با سرمایه در قرن بیست‌و‌یکم نیست. بلکه درباره دموکراسی در قرن بیست‌و‌یکم است.

مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:


منبع:


بنیاد آینده‌نگری ایران



پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۸ مارس ۲۰۲۴

انسان گلوبال

+ بهترین آموزش‌های یادگیری ماشین با پایتون -

+ آیا فناوری AI جای انسان‌ها را خواهد گرفت؟ -

+ شبكه ها --

+ ایران، پس از رهایی یکی از همکارن سایت آینده نگر از ایران

+ نسل دهه ۸۰، دنبال تغییر نیست، خود ِ تغییره! //

+ ۳ تغییر که برای آینده محتوا و بازاریابی باید بدانید محسن راعی

+ تفكر توسعه‌خواهي دکتر شهیندخت خوارزمی

+ برترین شغل‌های حوزه کامپیوتر در سال‌های آینده  مهسا قنبری

+ صنعت چهارم و ویروس جهان‌گشا سرآغازی بر یک تحول بزرگ  مهدی صنعت‌جو

+ انقلاب صنعتی چهارم و تحولات کار در آینده  علی حسینی

+ آینده جهان از زبان مدیر عامل شرکت بنز 

+ چند نفر در جهان هنوز روزنامه می خوانند؟ میثم لطفی

+ انواع تفکر : تفکر انتقادی 

+ روش های خودشناسی : تست شخصیت 

+ مهارت مدیریت افراد هرمز پوررستمی

+ خلاصه کتاب موج سوم؛ نوشته الوين تافلر تافلر

+ انسان، زندگی و دانایی رضا داوری اردکانی

+ جهان گیری (ویروس کرونا) و نظم سیاسی، فرانسیس فوکویاما برگردان رحیم باجغلی

+ تفکر سیستمی چیست ؟ هدی ولی‌پور زند

+ امریکای دوران ترامپ و موج سوم الوین تافلر  بهروز بهزادی (روزنامه نگار)

+ ویروس کرونا بحرانی سیاسی است نه پزشکی یووال نوح هراری:بی بی سی

+ «علم» ، «امید» و «بحران کرونا» 

+ اعتماد، به انسان یا به کرونا؟ مسئله این است کرونانت

+ موقعیت پساکرونایی انسان سعید قاسمی زاده

+ بعد از عبور از كرونا، ما كجا خواهيم بود؟ 

+ معنی تازه «سواد» در قرن ۲۱ حمیده احمدیان راد

+ انواع سازمان و انواع برنامه ریزی 

+ خلاصه کتاب: جهانی شدن فرهنگ، هویت 

+ تاریخ اجتماعی رسانه‌ها؛ از گوتنبرگ تا اینترنت 

+ مهارت های اساسی یک کودک قرن ۲۱ 

+ شکاف بین نسلی رسانه ای  دکتر حجت اله عباسی

+ انواع تفکر : تفکر انتقادی  مسیر آینده

+ عصر دانش‌ و ابعاد آن‌ دکتر پرويز حاجياني

+ فوکویاما علیه فوکویاما سیدمصطفی شاداب

+ مرگ مدرسه یا آیندۀ مدرسه؟ ابراهیم مجیدی*:

+ تافلر و فلسفه ی تربیت بازسازی گرایی عبدالله افراسیابی

+ تکنولوژی در جامعه فراصنعتی 

+ دانشگاه آرمانی‌شده: ضرورت دگرگونی معیارهای قدمایی فرهیختگی 

+ آرمانی‌سازی گذشته و آینده 

+ هویت چیست؟ 

+ زنده باد انقلاب! یووال نوح هراری

+ سرنوشت آینده بشریت چه خواهد شد؟ میچیو کاکو

+ شکل زندگی در ۵۰ سال آینده 

+ شخصیت شناسی آینده نگری 

+ کتاب انسان آینده، تسخیر سیر تکامل به دست بشر میچیو کاکو

+ آن بالا قفل شده است؛ جنبش ها را از پایین بیاغازید یادداشت‌های یک آینده‌پژوه

+ ۲۱ درس برای قرن ۲۱: کتاب تازه‌ای از یووال نوح هراری 

+ نگرانی‌های ما در قرن بیست و یکم بیل گیتس

+ بمب ساعتی در آزمايشگاه  یووال نوح هراری

+ آئين اطلاعات  

+ انقلاب صنعتی چهارم و نشانه های ظهور 

+ «انسان خداگونه» در انتظار فردا فرد پطروسیان

+ نقد کتاب « آموزش و دموکراسی در قرن ۲۱» اثر نل نادینگز؛ 

+ جامعه اطلاعاتی و جنسیت سها صراف

+ پیامدهای مدرنیت آنتونی گیدنز

+ فرهنگ در جهان بدون مرز 

+ فرهنگ جهانی چیست؟ 

+ نظم نوین جهانی 

+ «انسان سالاری»، محور جامعه اطلاعاتی. 

+ از خانه‌های زیر آب تا تور گردشگری به مریخ! 

+ پیش‌بینی جزئیات زندگی انسان در دو قرن آینده. 

+ مهارت های زندگی در قرن بیست و یکم  آسیه مک دار

+ «گردشگری»صنعتی میلیارد دلاری و استوار بر پایه ی آینده نگری پیشینیانِ فرهیخته ی ما رضا بردستانی

+ سیستم های پیچیده و تفکر سیستمی (3) – بخش پایانی دکتر همایون مهمنش

+ زندگی ما و زندگی آنها  علی دادپی

+ سیستم های پیچیده و تفکر سیستمی (2) دکتر همایون مهمنش

+ سیستم های پیچیده و تفکر سیستمی (1) دکتر همایون مهمنش

+ پیش‌بینی آینده غیرممکن شده است فرانسیس فوکویاما

+ آیندگان ما را به‌سبب کدام خطای اخلاقی ملامت خواهند کرد؟ 

+ مقدمه‌ای برای همه آینده نگری‌ها/ ضروری‌ترین علمی که در کشور ما به آن بی‌اعتنایی می‌شود رضا داوری اردکانی

+ قدرت آینده مهدی صنعت‌جو

+ از عصر اطلاعات تا عصر مولكول. مترجم : فيروزه امين

+ تفاوت‌های حیرت‌انگیز فرزندان 

+ عجیب‌ترین قوانین ترافیکی دنیا> از جریمه خودروهای کثیف تا منع راندن خودروی مشکی در روزهای خاص 

+ فناوری‌های مورد استفاده در جنگ‌های آینده چه خواهند بود؟ 

+ موج فراصنعتی چه کسانی را خواهد برد هرمز پوررستمی

+ مدیریت استراتژیک پورتفولیو پروژه ها در هلدینگها و سازمانهای بزرگ  

+ ضرورت آینده پژوهی و نگاه به آینده به عنوان نقش برجسته روابط عمومی نوین 

+ تکنولوژی علیه تبعیض اندرو فینبرگ

+ آیا فکرعبور جایگزین رمز عبور می شود​​​​​​​ سید محمد باقر نوربخش

+ جامعه اطلاعاتی, دگرگونی تکنولوژی های نوین ارتباطی و اطلاعاتی و تحول در روابط انسانی۲ 

+ جامعه اطلاعاتی, دگرگونی تکنولوژی های نوین ارتباطی و اطلاعاتی و تحول در روابط انسانی 

+ نمایش زندگی اجتماعی در جامعه اطلاعاتی  مانا سرایی

+ سخنرانی بیل گیتس درباره بیماری‌های فراگیر، بهداشت جهانی و حملات بیولوژیکی حمیدرضا تائبی

+ آینده نگری استر اتژی فناوری اطلاعات دکتر امین گلستانی

+ روندهای علم و فناوری در سال 2017 حمدرضا میرزایی

+ دو گروه از جوانان در برابر « قانون کار » ونسا پینتو برگردان سعید جوادزاده امینی

+ اندیشیدن به آینده نظریه اجتماعی: آری به جامعه‌شناسی محمدرضا مهدیزاده

+ نقش جامعه اطلاعاتی در تحولات فرهنگی 

+ تحلیل اقتصادی آزادی دکتر محسن رنانی

+ آیا در کارها حضور بشر لازم است؟ 

+ آینده‎پذیری: چالش اساسی آینده‎پژوهی در جهان در حال توسعه. 

+ اثرات اقتصادی جامعه اطلاعاتی در جهان 

+ چگونه انسان‌ها از صد درصد توانایی مغز خود استفاده می‌کنند حمیدرضا تائبی

+ آیا اینترنت اشیا ما را به ابر انسان تبدیل خواهد کرد؟ حمیدرضا تائبی

+ آیا سیاست می تواند از قرن 21 جان سالم به در ببرد؟. کنت میناگ

+ آینده، اکنون است ـ بخش اول آرش بصیرت

+ آینده، اکنون است ـ بخش دوم آرش بصیرت

+ سیاست‌گذاران همه کشورها خواهد بود. 

+ جهانی شدن و آموزش و پرورش 



info.ayandeh@gmail.com
©ayandeh.com 1995