Iranian Futurist 
Iranian Futurist
Ayandeh-Negar
Welcome To Future

Tomorow is built today
در باره ما
تماس با ما
خبرهای علمی
احزاب مدرن
هنر و ادبیات
ستون آزاد
محیط زیست
حقوق بشر
اخبار روز
صفحه‌ی نخست
آرشیو
اندیشمندان آینده‌نگر
تاریخ از دیدگاه نو
انسان گلوبال
دموکراسی دیجیتال
دانش نو
اقتصاد فراصنعتی
آینده‌نگری و سیاست
تکنولوژی
از سایت‌های دیگر


محافظه کاران،پیکتی را به مارکسیست بودن متهم می کنند

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
Twitter Google Yahoo Delicious بالاترین دنباله

[25 May 2014]   [ پل کروگمن]

پیکتی عمق تاریخی عظیمی را به دانش ما می افزاید/جوامع غربی تحت سلطه معدودی از اغنیا/محافظه کاران،پیکتی را به مارکسیست بودن متهم می کنند

 

 

اکنون، این حقیقت که مدافعان اقلیت حاکم بر آمریکا، استدلال‌های منجسمی در دست ندارند به این معنا نیست که از سیاست می‌گریزند بلکه هراس ایجاد شده به دست پیکتی نشان می‌دهد که قانون از اندیشه و نظر تهی شده است.

پل کروگمن در سال ۱۹۵۳ در آمریکا متولد شده و فارغ التحصیل دانشگاه های ییل و ام آی تی آمریکاست و پیش از پیوستن به هیات علمی دانشگاه پرینستون در دانشگاه های آمریکایی ییل، ام آی تی، کالیفرنیا در برکلی و استانفورد، و همچنین مدرسه اقتصاد دانشگاه لندن تدریس کرده است.


وی همچنین برای سال ها از نویسندگان روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز بوده است.بخش عمده تحقیقات پرفسور کروگمن در زمینه تجارت بین المللی و سایر موضوع های مرتبط با آن صورت گرفته است.


کتاب “اقتصاد بین الملل: نظریه و عمل” به طور وسیع به عنوان متن درسی پایه در بسیاری از دانشگاه های جهان تدریس می شود.از نظر دیدگاه اقتصادی، پل کروگمن یک اقتصاددان لیبرال با دیدگاهی “مترقی” محسوب می شود که از مکتب “نو- کینزی” طرفداری می کند.برخلاف اقتصاددانان معتقد به کارآیی سیاست های پولی، طرفداران اقتصاد کینزی، با وجود اعتقاد به آزادی اقتصادی، از مداخله دولت در اقتصاد برای جلوگیری از انحراف بازار آزاد حمایت می کنند.


در ادامه یادداشتی بسیار خواندنی از کروگمن آورده ایم با عنوان “وحشت پیکتی” که به شکل بسیار جذابی از کتاب سرمایه داری در قرن ۲۱ پیکتی سخن گفته است.در این یادداشت کروگمن پیکتی را به خاطر تلاش اش برای بیان کردن عمق یافتن نابرابری در جهان می ستاید و به خاطر نپرداختن به مقررات مالی(فاینانس) خرده می گیرد.


پل کروگمن،۲۴ آوریل ۲۰۱۴


 روزنامه نیویورک تایمز  


“سرمایه‌ در قرن بیست و یکم[۱]“، کتاب جدید “توماس پیکتی”[۲] اقتصاددان فرانسوی، پدیده‌ای معتبر و قابل اعتماد است. کتاب‌های  دیگری در حوزه‌ی علم اقتصاد بوده‌اند که پرفروش‌ترین‌های این رشته لقب گرفته‌اند اما نوشته‌ی آقای پیکتی به بحث‌های جدی علمی و متحول‌کننده می‌پردازد و حاوی مطالبی است که بسیاری از پرفروش‌ترین کتاب‌ها دارای آن نیستند. محافظه‌کاران نگران این موضوع هستند. جیمز پتوکوکیس[۳] از موسسه‌ی اقتصاد آمریکا در نشریه‌ی بین‌المللی این موسسه هشدار می‌دهد که اثر آقای پیکتی می‌بایست رد شود، چرا که در غیر این صورت “میان قشر تحصیل‌کرده منتشر می‌شود و چشم‌انداز اقتصادی- سیاسی جدیدی را شکل خواهد داد که جدال‌های سیاست‌های آتی مبنی بر آن خواهد بود.”


تا کنون مهم‌ترین مسئله‌ی مهم در این بحث آن است که به نظر می‌رسد قانون قادر به اجرای هیچ گونه ضدحمله‌ای به ماهیت نظریه‌ی آقای پیکتی نیست. در عوض، همه‌ی عکس‌العمل‌ها متوجه نام‌گذاری نظریه‌ی اوست که آقای پیکتی و هرکسی را که نابرابری درآمد و ثروت را مسئله‌ای مهم ارزیابی کند تبدیل به یک مارکسیست می‌کند.


piketty-capital-21st-centuryدر این مقاله به نام‌گذاری نظریه‌ی آقای پیکتی نیز اشاره خواهیم کرد اما در حال حاضر به مسئله‌ی چرایی بازخوردها نسبت به “سرمایه” می‌پردازیم.


می‌توان گفت که آقای پیکتی تقریبا اولین اقتصاددانی است که بیان می‌کند ما در حال حاضر افزایش حاد نابرابری را تجربه می‌کنیم او حتی بر مغایرت رشد آهسته‌ی درآمد اکثریت افراد جامعه و اوج‌گیری درآمد قشر بالای جامعه تاکید می‌کند. در واقع آقای پیکتی و همکاران او عمق تاریخی عظیمی را به دانش ما می‌افزایند و نشان می‌دهند که ما واقعا در دوره‌ی طلایی به سر می‌بریم. اما تنها مدت اندکی است که به این موضوع پی برده‌ایم.


اکنون، آن چه که در رابطه با “سرمایه” برای ما جدید است نابود کردن مهم‌ترین افسانه‌ها و داستان‌های محافظه‌کارانه‌، و پافشاری بر این مسئله است که مادر جامعه‌ای شایسته‌سالار زندگی می‌کنیم که ثروت عظیمی را کسب و حفظ نموده است.


در دو دهه‌ی گذشته، پاسخ محافظه‌کارانه نسب به تلاش‌‌های انجام شده برای سیاسی نشان دادن درآمدهای اوج‌گرفته، متوجه دو خط دفاعی شده است:


نخست، نادیده گرفتن این مسئله است که ثروتمندان به همان خوبی گذشته فعالیت می‌کنند و بقیه‌ی افراد جامعه به همان بدی گذشته باقی مانده‌اند اما زمانی که این نادیده‌گیری با شکست مواجه می‌شود این گونه اظهار می‌کنند که درآمدهای اوج‌گرفته‌ی قشر بالای جامعه، پاداشی برای خدمات آن‌ها است. آن‌ها را “یک درصد” جامعه یا “ثروتمند” ننامید؛ آن‌ها “کارآفرینان” هستند.


دوم این که اما از این مسئله چگونه دفاع می‌کنید اگر ثروتمندان، بیشتر درآمد خود را از راه شغل‌ خود به دست نیاورند بلکه این درآمد از سرمایه و دارایی آن‌ها به دست بیاید؟ و این امر را چگونه پاسخ می‌دهید اگر ثروت عظیم جامعه از طریق کار و فعالیت به دست نیاید بلکه این ثروت به ارث رسیده باشد؟


آن چه آقای پیکتی بیان می‌کند این است که این پرسش‌ها بی‌اساس نیستند. بی‌شک، جوامع غربی پیش از جنگ جهانی اول تحت سلطه‌ی معدودی از ثروتمندان و اغنیا بوده است؛ و کتاب پیکتی سعی دارد خواننده را متقاعد کند که ما هم‌اکنون در حال بازگشت به همان دولت پیشین هستیم.


 به ادامه‌ی داستان بازمی‌گردیم


بنابراین یک محافظه‌کار که نگران است از این تشخیص برای بالا رفتن مالیات ثروتمندان استفاده شود، چه می‌کند؟ او می‌تواند ماهیت نظریه‌ی آقای پیکتی را تکذیب کند، اما تا به حال هیچ نشانی از این تکذیب مشاهده نشده است. در عوض، همان‌طور که اشاره شد همه‌ی پیکان‌ها به سوی نام‌گذاری نشانه رفته‌اند.


فکر می‌کنم که این مسئله نباید چندان شگفت‌آور باشد. من به مدت بیش از دو دهه در بحث‌های مربوط به  نابرابری شرکت کرده‌ام اما هنوزحتی با یک”کارشناس” محافظه‌کار مواجه نشده‌ام که  بتواند با اعداد و ارقام مخالفت کند بدون آن که در جریان فکری خود منحرف شود. این طور به نظر می‌رسد که گویا حقایق موافق با جریان آن‌ها نیستند. در عین حال، طعمه قرار دادن هر کسی که جنبه‌ای از عقیده‌ی داد و ستد آزاد را مورد پرسش قرار می‌دهد یکی از روش‌های عملی استاندارد جناح راست است و این روش از زمانی آغاز شد که ویلیام ف. باکلی[۴] سعی کرد آموزش مکتب اقتصادی کینز را نه از طریق غلط نشان دادن آن بلکه از طریق متهم کردن این مکتب به “اقتصاد مشترک”، منع نماید.


بسیار جالب است که هنوز هم محافظه‌کارانی را می‌بینیم که یکی پس از دیگری، آقای پیکتی را به مارکسیست بودن متهم می‌کنند. حتی آقای پتوکوکیس که از بقیه‌ خبره‌تر است، “سرمایه” را کار “مارکسیسم نرم” می‌داند، که این موضوع تنها در صورتی عقلانی است که فقط اشاره‌ به ثروت نابرابر از شما یک مارکسیست بسازد. (شاید آن‌ها نیز آن را چنین می‌بینند: ریک سناتورم[۵]، سناتور سابق، واژه‌ی “طبقه‌ی متوسط” را ” سخن مارکسیسم” دانست چرا که همانطور که می‌دانید طبقه در آمریکا معنا ندارد.)


نشریه‌ی وال استریت نیز آن طور که انتظار می‌رفت بلافاصله، از نظریه‌ی مالیات تصاعدی آقای پیکتی به عنوان راهی برای محدود کردن تمرکز ثروت، به بدی‌های استالینیسم رجوع می‌کند. (روش مالیات تصاعدی برای آمریکا، روشی بسیار ساده است که نه تنها رهبران اقتصادی بلکه سیاست‌مداران بزرگ از جمله تدی روزولت نیز از آن دفاع کرده‌اند). آیا بهترین اقدام این نشریه همین است؟ ظاهرا پاسخ این پرسش مثبت است.


اکنون، این حقیقت که مدافعان اقلیت حاکم بر آمریکا، استدلال‌های منجسمی در دست ندارند به این معنا نیست که از سیاست می‌گریزند. پول هنوز هم حرف اول را می‌زند، و در واقع همان طور که رابرت کورت می‌گوید امروز، پول بلندتر از همیشه حرف می‌زند. اما هم‌چنان اندیشه‌ها نیز حائز اهمیت هستند، اندیشه‌هایی که به دید ما نسبت به جامعه و واکنش ما نسبت به آن شکل می‌دهند. و هراس ایجاد شده به دست پیکتی نشان می‌دهد که قانون از اندیشه و نظر تهی شده است.


 این متن ترجمه ایست از:


 The Piketty Panic


مطالب مرتبط:


 


پرونده کتاب سرمایه داری در قرن ۲۱



[۱]Capital in the Twenty First Century


[2]Thomas Piketty


[3]James Pethokoukis


[4]William F. Buckley


[5]Rick Santorum


مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:


منبع:


بنیاد آینده‌نگری ایران



جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۹ مارس ۲۰۲۴

ستون آزاد

+ جهانِ پس از جنگ غزه  رضا علوی

+ آیا اسراییل بر نفت و گازغزه چیره خواهد شد ؟ رضا علوی

+ توتالیتریسم چیست؟ حسین مولا

+ گفتگو بارد هوش مصنوعی با حسین مولا حسین مولا

+ تفاوت مبارزه جوانان در زمان حکومت شاه ایران برای آزادی و دمکراسی با مبارزه جوانان کنونی برای آزادی و دمکراسی علیه جمهوری اسلامی چیست؟ گفتگو حسین مولا با بارد بزرگترین هوش مصنوعی گوگل

+ دو حادثه مهم  رضا علوی

+ جوانانیکه در جنبش زن زندگی آزادی شرکت کردن در چه سنینی بودند؟ Bard هوش مصنوعی

+ خود آموز دیکتاتورها رندال وود کارمینه دولوکا

+ موانع توسعه دموکراسی در خاورمیانه  دکتر امیر ساجدي

+ راز یک کشتار  رضا علوی

+ آیا غول خفته بیدار می شود ؟  رضا علوی

+ ریزش مداحان در این عاشورا رضا علوی

+ رهبر نقاب دار!  رضا علوی

+ بخش سوم : "لاریجانی ها " ؛ مردانی برای تمام فصول رضا علوی

+ حقوق زنان - کانون درگیری. فرهاد یزدی

+ آمریکا ؛ به کجا چنین شتابان ؟ رضا علوی

+ جهان و ایران در آغاز سال نو خورشیدی. فرهاد یزدی

+ نبرد برای نامزدی  رضا علوی

+ . 

+ ایران لیبرال فرهاد یزدی

+ روز جهانی زنان گرامی باد  گیتی پورفاضل

+ سالروز حمله روسیه به اوکراین فرهاد یزدی

+ کالبد شکافی" پرویز ثابتی" رضا علوی

+ سقوط محسن رنانی

+ فشار برملت ایران از دو سو. فرهاد یزدی

+ نشست واشنگتن – تلاش در راه ذلیل کردن جنبش ملی ایران فرهاد یزدی

+ الگوی روسی چپاول اموال ملی فرهاد یزدی

+ امنیت ملی – بخش دوم فرهاد یزدی

+ امنیت ملی در دهه سوم سده بیست و یکم فرهاد یزدی

+ آیا روسیه، جمهوری اسلامی را به عنوان متحد استراتژیک خود محسوب می کند؟ رضا علوی

+ منافع ملی و استقلال فرهاد یزدی

+ نقش "طنز" و شعار های "کاف دار" در جنبش انقلابی ایران رضا علوی

+ قشر میانه ایران مهرداد: یکی از همکاران سایت آینده نگر

+ دیگر چین به ایران اهمیت نمی‌دهد ! رضا علوی

+ نقش توازن قوا در جهان در خیزش ملی فرهاد یزدی

+ نیروهای مسلح در دو مقطع تاریخی فرهاد یزدی

+ تراژدی جمهوری اسلامی با مهسا امینی آغاز و با محسن شکاری پایان می‌یابد!  دکتر شیرزاد کلهری

+ دستاوردهای جنبش انقلابی ایران یکی از همکارن سایت آینده نگر از ایران

+ از خیزش اجتماعی تا انقلاب سیاسی فرهاد یزدی

+ پایان کار رژیم، تکیه بر عصای سلیمان شیرزاد کلهری

+ انقلاب سیاسی فرهاد یزدی

+ انقلاب مدرن ایران شیرزاد کلهری

+ ادامه خیزش اجتماعی – سیاسی ایران فرهاد یزدی

+ بیانیه شماره ۱ لیدرهای میدانی  لیدرهای میدانی

+ خیزش اجتماعی نسل جوان ایران فرهاد یزدی

+ اولویت پاسداری از یک پارچگی سرزمینی ایران فرهاد یزدی

+ با کمال تاسف و تاثر از در گذشت دوست نازنین مان محمد امینی .

+ اعتراضات مردم و راهکار های روی میز حکومت یکی از همکارن سایت آینده نگر از ایران

+ تعلل نیروهای مسلح فرهاد یزدی

+ آینده در کوتاه مدت فرهاد یزدی

+ سپاه پاسداران و نجات ایران فرهاد یزدی

+ رسالت انسان در برابر آزادی سعیده امین‌زاده

+ ایران – روسیه - اوکراین فرهاد یزدی

+ نیاز به زمان فرهاد یزدی

+ مبارزه مدنی و چرائی آن کیومرث صابغی

+ دو بازنده – یک برنده. فرهاد یزدی

+ نظام سیاسی در ایران آینده فرهاد یزدی

+ آیا بایدن در انتخابات ۲۰۲۴ کاندید خواهد شد ؟ رضا علوی

+ اسطوره سیاسی از دموکراسی آمریکا تا اقتدار گرائی چین پرفسورجیم دیتو

+ اسطوره جدید و آینده سیاسی عربستان سعودی -

+ فرمان فرمایی روسیه بر نظام اسلامی فرهاد یزدی

+ دگرگونی قدرت در کانون نظام فرهاد یزدی

+ برجام در تاریکی رضا علوی

+ برای مام زمین در روز زمین فرهاد یگانه‌

+ تکرار تاریخ، نابودی محتوم دیکتاتورهای بزرگ به دست خودشان است فرهاد یگانه‌

+ چرا رابطه کشورهای غربی و روسیه پس از پایان جنگ سرد، به چنین کابوسی برای اردوگاه کشورهای غربی ختم شد؟ فرهاد یگانه‌

+ تاثیر جنگ اوکراین فرهاد یزدی

+ نوروزتان مبارک .

+ چیرگی «جبهه موافقت» بر «جبهه مقاومت» رضا علوی

+ نخبه گان یا پخمه گان در حکومت اسلامی  رضا علوی

+ رویا یا کابوس ؟ رضا علوی

+ خودکامگی  تیموتی اسنایدر

+ نگاهی بر موقعیت ایران در منطقه فرهاد یزدی

+ در باره انتخابات ۱۴۰۰ مجید / ایران

+ حسن هم از میان ما رفت گروهی از یاران دیروز، امروز و فردای حسن

+ در باره ظریف ... و میدان  مجید / ایران

+ نظام اسلامی و اردوی خاور بر علیه باختر فرهاد یزدی

+ چرا سازمانهای اطلاعا تی معتقدند که آینده جهان تیره و تار است ترجمه: کیومرث صابغی

+ تضمین حداقل درآمد یکسان برای تمام شهروندان. فرهاد طالع

+ قرار داد ۲۵ ساله ؛ ماندگاری حکومت یا ترکمانچای ؟ رضا علوی

+ سخنی با آقای مهاجرانی. محمد امینی

+ مذاکره غرب با نظام اسلامی فرهاد یزدی

+ هنر فاشیست نبودن ترجمه ناصر فکوهی

+ با ناسيوناليسم راه به جايي نمي‌بريم عظيم محمودآبادي

+ در آستانه چهل و دومین سالگرد انقلاب فرهادی یزدی

+ روز سياه  رضا علوي

+ مصباح یزدی ؛ معمار خشونت مقدس و طرا ح "کادرسازی " رضا علوی

+ حمله به ایران و یا حزب الله؟ فرهاد یزدی

+ تهدید از سوی قفقاز فرهاد یزدی

+ بهار آن سال و «بهار هر سال...» محسن یلفانی

+ بحران امنیتی و حکومت نظامیان فرهاد یزدی

+ جستجوی کار در ایران امروز 

+ سیاست دولت نوین آمریکا در منطقه فرهاد یزدی

+ اوباما برجام را آورد و ترامپ آنرا پاره کرد- چرا؟ مجید / ایران

+ ارزش های اندیشه های دکتر فاطمی  رضا علوی

+ مرگ نهائی رژیم  فرهاد یزدی

+ آتش افروزی در قفقاذ فرهاد یزدی

+ اندیشه چپ ، خادم غرب مهندس صلاح الدین همایون

+ تنگ تر شدن حلقه فشار فرهاد یزدی

+ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و اثر آن بر نظام اسلامی فرهاد یزدی



info.ayandeh@gmail.com
©ayandeh.com 1995