"پس از بروز اولین تجمعات و اعتراضات مردمی دشمنان قسم خورده و کینه‌توز ملت ایران و در رأس آنها آمریکا و عوامل زبون آنان همچون تروریست‌های منافق و برخی مزدوران منطقه‌ای آنان به حمایت و تشویق آشوبگران و اقدامات خشونت بار آنان پرداختند و عمق فریبکاری خود در ادعای دموکراسی و دلسوزی برای مردم ایران را به نمایش گذاشتند". این چند خط از بیانیه امروز مجمع روحانیون مبارز نمونه‌ای از موضعگیری گروهی از از اصلاح طلبان ایران در برابر اعتراضات اخیر دانست.
موضع گیری هایی که با ابراز حیرت و اعتراض بسیاری از بدنه اصلاح طلبان و حمایت کنندگان از آن ها در انتخابات شوراها و مجلس و ریاست جمهوری شد.
به گفته مخالفان اصلاح طلبان، این نوع موضعگیری ها و واکنش ها مشروعیت آنان راسلب کرده و نشان داده که در مواقع بحرانی و تهدید حکومت هر دو جناح حکومت روش مشابهی در پیش می گیرند.
تعدادی از چهره‌های جناح اصولگرا در ابتدا در برخورد با اعتراضات اخیر، مشکلات اقتصادی معترضان را به رسمیت شناختند اما در عین حال به تحریک اغتشاشگران از طرف نیروهای داخلی و خارجی اشاره کردند.
اما تعدادی از اصلاح طلبان خواهان برخورد شدید حکومت با معترضان شدند.
عباس عبدی از چهره های شناخته شده اصلاح طلبان با اظهار گلایه از بی تفاوتی و انفعال مخالفان معترضان خواهان "برخورد تند با اغتشاشگران" شد. او با اشاره به خرداد شصت و برخورد حکومت با اعضا و طرفداران سازمان مجاهدین خلق گفت: "در سال ١٣۶٠ و هنگامی که سازمان مجاهدین با آن سازماندهی و تشکیلات مخوف و حتی مسلح اقدام به عمل مسلحانه علیه حکومت کرد و ده‌ها هزار نفر را در سراسر کشور بسیج و وارد میدان کرد، بلافاصله با واکنش خودانگیخته و نیمه‌سازمانی طرفداران انقلاب مواجه شد؛ در حالی که نیروهای نظامی و بخش عمده‌ای از طرفداران انقلاب در جبهه‌ها سرگرم جنگ بودند، ولی در داخل شهرها نیز به سرعت بساط آنان را جمع کردند."
به اعتقاد آقای عبدی "این انتقامی است که کشورهای مرتجع منطقه می‌خواهند از ایران بگیرند و لحظه‌شماری می‌کنند که تمدن ایرانی را نیز در وضعیت لیبی و سوریه و عراق ببینند. مشکل آنان فقط دولت و حکومت ایران نیست، مسئله آنان تمدن و تمامیت ارضی ایران است. مسئله ما نیز باید همین باشد. هیچ خطری را کوچک فرض نکنیم."
حمیدرضا جلایی پور، از دیگر چهره‌های شناخته شده اصلاح طلبان هم با بیان اینکه "در آغاز بعضی از تندروها بدشان نمی آمد که شعارهایی علیه روحانی داده شود" خواهان برخورد با آغاز کنندگان ماجرا در مشهد شده است.
او با اعتراض به سخنان محمود احمدی نژاد علیه رئیس قوه قضایی گفته است "زیر سوال بردن رئیس قوه قضاییه باعث نگرانی شانزده ملیونی می شود که در این قوه پرونده دارند."
این در حالی است که اصلاح طلبان پیش ار این بارها به احکام صادر شده بر علیه آن ها در دادگاه ها اعتراض کرده و صلاحیت قوه قضایی را زیر سوال برده بودند.
جمیله کدیور نیز یکی از مهمترین نکات اعتراضات اخیر را استقبال "عرب ها، مجاهدان و سلطنت طلبان" دانسته و نسبت به آن هشدار داده است.
در این میان اصلاح طلبانی هم بوده اند که واکنش مثبت تری به اعتراضات داشته اند.
محمود صادقی توسل به تئوری توطئه را راهکاری مناسب بجای پاسخ گویی ندانسته است.
مصطفی تاجزاده هم شعارهای معترضان را نشانه "بی اعتمادی و کلافگی" مردم دانسته است.
عبدالله رمضان‌زاده هم از کسانی که معترضان را وابسته به بیگانگان و "دشمنان" خوانده اند انتقاد کرده و خواهان گفت و گوی حکومت با آنها شده است.
اردشیر امیر ارجمند هم با اشاره به پاسخ گویی دولت به وعده هایی که در دوران انتخابات داده گفته است رهبر باید جوابگوی قدرت بیکران و غیر قابل نظارت خود باشد.
اما به نظر می رسد برخورد سلبی با مخالفان دیدگاه ها و نفی و نادیده گرفتنشان از مقبولیت بیشتری در بین اکثریت اصلاح طلبان برخوردار است و هژمونی فکری کنونی آن ها را می سازد. پیش از این هم محمد خاتمی در برابر مخالفت ها با حسن روحانی و ابراز پشمانی از رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری اخیر آن را توطئه و برنامه از پیش تعیین شده مخالفان دانسته بود. آقای خاتمی گفته بود: "این موج تخریبی به وجود آمده را هدفمند و دسیسه‌ای برنامه‌ریزی شده برای مایوس کردن مردم می‌دانیم."
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان